Vize Evde Masaj-Bayan Masör Esra

Vize Evde Masaj-Bayan Masör Esra (1874’te Henry Hayler adlı fotoğrafçı tam tutuklanacağı sırada Berlin’e kaçtı. Stüdyosunda kendisini karısı ve oğullarıyla sex yaparken gösteren fotoğrafların da yer aldığı binlerce fotoğraf bulundu.) Yasa özellikle seks söz konusuysa soruşturmaların kesin hükme bağlanmasını asla beklemedi. Topluluk yalnız aşırı pornografik materyali hedef almayı taahhüt etse de işgüzar yetkililer ciddi ilim yada sanat eseri de dahil seks kokan her şeyin peşine düştüler. İronik bir halde, 1868’de Müstehcen Yayınlar Yasası uyarınca açılan çok önemli bir dava The Confessional Unmasked [Maskesi Düşürülmüş Günah Çıkarma Odası] adlı yarı dinsel bir kitapçığı hedef aldı.

Katı Protestan bir cemiyetin yayımladığı bu kitapçık Katolik günah çıkarma odalarının yozlaşmasını “ifşa ediyordu”. Yazar isminin belirtilmediği bu kitapçık Henry Scott tarafınca sokaklarda satıldı. Anti-Katolik bir tutucu olan Scott, sahiden dinsel gayelerle hareket ediyormuş gibi görünüyordu. Bir takım temyiz başvurusundan sonrasında Başhakim Sör Alexander Cockburn, The Confessional Unmasked kitapçığının asla gün yüzü görmemesi gerektiğini onayladı. Pornografi yasası açısından daha önemlisi, başhakimin yazılı fikrinin neyin müstehcen bulunduğunu belirleme yöntemini ortaya koymasıydı: Bence müstehcenliğin kriteri, müstehcen diye nitelenen materyalin ahlaksızlığa yatkın kimseleri ayartıp yoldan çıkarma eğilimine haiz olup olmadığı ve bu tür yayınların hangi ellere düştüğüdür.

Vize Evde Masaj-Bayan Masör Esra

Vize Evde Masaj-Bayan Masör Esra Kraliçe, Hicklin’e Karşı diye tanınan bu karar 20. Yüzyıla kadar önce İngiliz, sonrasında da Amerikan pornografisinin ölçütü oldu. Bu karara nazaran içindeki herhangi bir pasaj, ufak bir okur kitlesini bile “ayartıp yoldan çıkarttığı” sürece kitabın tamamı yasaklanabiliyordu (bir sansürcünün arayıp da bulamayacağı şey). Karar bir tek sert pornografiyi kapsamakla kalmadı, ek olarak Rabelais, Zola, Joyce ve Lawrence şeklinde edebi simaların kitaplarının yasaklanmasına da izin verdi.

1857 yılı bununla birlikte Fransız pornografi yasası için de dönüm noktasıydı. Gustave Flaubert’in Madam Bovary adlı romanı ve Charles Baudelaire’in kötülük Çiçekleri adlı şiir kitabı davalık oldu. Flaubert sert bir ihtaryla paçayı kurtarırken, mahkeme Baudelaire’in kitabından bazı şiirlerin çıkarılmasına karar verdi. Bu iki dava Fransa’nın piyasa temelli ahlaksızlık tarifı konusunda ilginç fikirler veriyor. Madam Bovary davasındaki kilit nokta açık saçık sex betimlemeleri değil (aslına bakarsanız kitapta böyle şeyler yoktu), Flaubert’in kadın okurlarının ahlaki hassasiyetiydi.